پرخوری عصبی

پرخوری عصبی چیست؟

مصرف بدون کنترل، وسواس گونه و سریع مقادیر زیاد مواد غذایی در یک دوره زمانی کوتاه ( مثلا ضمن دو ساعت ) و یا احساس فقدان کنترل بر خوردن ( شخص قادر بر قطع یا کنترل نوع غذای خود نیست ) رفتارهای نامتناسب جبرانی برای کنترل وزن ( استفراغ عمدی، روزه، تنقیه، استفاده از ملین ها و  ادرار آورها یا سایر داروها، یا افراط در ورزش ) و نگرانی شدید از وزن و شکل بدن، این پر خوری دوره ای و رفتارهای جبران کننده نامتناسب هر دو بطور متوسط هفته ای دو بار و به مدت سه ماه روی می دهد.

در یک دوره ی زمانی شخص اقدام به رفتارهای جبرانی نامتناسب نظیر روزه گرفتن و افراط در ورزش می کند

که معمولا در سنین ۱۶.۵-۱۸ سالگی و بیشتر در زنهای جوان (۱-۲ درصد ) و بیماران پرخوری عصبی بیشتر از ۹۰ درصد در زنان جوان رخ می دهد. در پی مطالعات انجام شده در این افراد تولید و مصرف نور اپینفرین و سروتونین پایین است

علائم هشدار دهنده ی پر خوری عصبی:

۱- در اثر خوردن سریع مواد غذایی بزودی در بشقاب آنها تمام می شود.

۲- مرتب بعد از غذا خوردن به حمام می روند علائم بیماری و بوی استفراغ در آنها باعث میشود که مرتب از مسهل و ادرار آور ها استفاده کنند.

۳- با وجود خستگی، بیماری وآسیب دیدگی برای سوزاندن کالری رژیمهای بسیار سفت و سختی می گیرند.

۴- تورم زیاد در ناحیه گونه ها دارند.

۵- به علت استفراغهای مکرر پشت دست و پنجه ی آنها پینه بسته است.

۶- دندانهای آنها تغییر رنگ می دهد.

۷- از معاشرت با دوستان خود پرهیز می کنند.

۸- رفتار آنها و توجه زیادی به کاهش وزن ،رژیم غدایی و کنترل مواد غذایی تبدیل به یک مسئله نگران کنده می شود.

بسیاری از این بیماران افسرده هستند و سابقه خانوادگی افسردگی و چاقی را نشان می دهند. این بیماران تمایل به کمال گرایی دارند و بحث های خانوادگی و رانده شدن از خانواده در این بیماران بیشتر دیده می شود. این بیماران اغلب خشمگین هستند و از ترک خانه پس از فارغ التحصیل شدن خود می ترسند. علائم افسردگی و اضطراب در آنها شایع و خطر خود کشی زیاد است.

عوارض پر خوری عصبی:

۱- التهاب و پارگی مری به علت استفراغ های مکرر

۲- پوسیدگی دندانها به علت افزایش اسید معده که هنگام استفراغ ایجاد می شود.

۳- حرکات نامنظم روده ها و یبوست در اثر مصرف ملین ها

۴- سوراخ شدن معده در اثر بد غذا خوردن

۵- عدم تعادل الکترولیت که باعث نامنظمی ضربان قلب و احتمالا نارسایی آن شود.

روش درمانی پرخوری عصبی:

داروهای ضد افسردگی در این بیماران نسبت به شخصی که بیماری کم خوری عصبی دارد موثر تر است.هدف درمان در این بیماران ( روان درمانی فردی، درمان رفتاری شناختی و گروه درمانی، طبیعی شدن عادات خوردن، و پیگیری وزن ایده ال ) باید باشد. به دنبال مصرف ( داروهای مسهل، دیورتیک ها و یا شربت اپیکاک ) و یا در صورتی که پر خوری عصبی به مدت طولانی ادامه داشته باشد ممکن است با از دست دادن آب بدن مواجه شوید که نیاز به درمان جدی و در موارد شدید نیاز به بستری در بیمارستان دارد.

مطالب مشابه: